11
ба сухан гуфтан шуруъ
карданд.
Дар Ерусалим
яхудиён, одамони худотарсе
ки аз
хар халки зери осмон
буданд, сукунат доштанд.
Он гох Петрус, бо он ёздах
нафар, бархоста ва овози
худро баланд карда, ба
онхо гуфт: "Эй мардони
Яхудия ва
хамаи сокинони Ерусалим!
Инро бидонен ва суханони
маро
гуш кунед:
"Инхо маст нестанд,
чунон ки шумо гумон
мекунед,
Зеро ки холо соати сеи
руз аст,
"Балки ин хамон чиз
аст, ки Юили набй гуфтааст:
"Ва дар рузхои охир,
мегуяд Худо, чунин хохам
кард:
Рухи Худро бар тамоми
башар хохам рехт,
ва писарону духтарони
шумо нубувват хоханд кард,
ва чавонони шумо руъёхо
ва пирони шумо хобхо
хоханд дид;
"Ва хатто бар гуломону
канизони Худ дар он рузхо
Рухи Худро хохам рехт,
ва онхо нубувват хоханд
кард;
Ва чунин хохад шуд,
ки хар кй исми Худовандро
бихонад,
начот хохад ёфт".
"Пас, эй тамоми
хонадони Исроил, якинан
бидонед,
ки Худо Хамин Исоро, ки
шумо маслуб кардед,
Худованд
ва Масех гардондааст".
Чун шуниданд, дилреш
шуда, ба Петрус ва хавво-
риёни дигар гуфтанд:
"Эй бародарон, мо акнун
чй кунем?"
Петрус ба онхо гуфт:
"Тавба кунед, ва хар яке
аз
шумо ба исми Исои Масех
барои омурзиши гуноххо
таъмид
бигиред, ва атои
Рухулкудсро хохед ёфт;
Пас онхое ки каломи уро
бо раFбат кабул карданд,
таъмид гирифтанд, ва дар
хамон руз такрибан се
хазор на-
фар ба онхо хамрох
шуданд,
Ва онхо бо шунидани
таълими хаввориён, ба мушо-
ракати онхо, бо шикастани
нон ва бо дуо гуфтан машFул
буданд.
Хар руз якдилона дар
маъбад чамъ мешуданд ва
дар
хонахои худ нон шикаста,
бо дилхушй ва самимият бо
хам
хурок мехурданд,
Худоро хамду сано
мехонданд ва дар миёни
тамоми