14
Чунки Худи Худованд бо
бонги даъват, бо садои фа-
риштаи мукарраб ва
карнаи Худо, аз осмон нузул
хохад кард,
ва онхое ки дар Масех
мурдаанд, аввал пхьё
хоханд шуд;
Баъд мо, зиндахо, ки бокй
мондаем, бо якчоягии онхо
бар абрхо бурда хохем
шуд, то ки Худовандро дар
хаво пеш-
воз гирем, ва хамин тавр
хамеша бо Худованд хохем
буд.
Пас хамдигарро бо ин
суханон тасаллй дихед.
Инак, У бо абрхо меояд, ва
Уро хар чашм хохад дид,
ва онхое низ, ки Уро найза
заданд; ва хамаи кабилахои
руи
замин дар хакки У навха
хоханд кард. Оре, омин.
Ва, тахти бузурги сафед
ва Нишинандаи онро дидам,
ки аз хузури У осмон ва
замин мегурехтанд, ва чое
барои онхо
ёфт нашуд.
Ва мурдагонро, хурдон ва
бузургонро дидам, ки дар
пеши Худо истодаанд, ва
дафтархо кушода буд; ва
дафтари
дигаре кушоца буд, ки
дафтари хаёт аст; ва
мурдагон бар тиб-
ки он чи дар дафтархо
навишта шудааст, яъне
мувофики аъ-
молашон доварй карда
шуданд.
Ва бахр мурдагонеро, ки
дар вай буданд, дод, ва ма-
мот ва дузах мурдагонеро,
ки дар онхо буданд, доданд;
ва
хар яке мувофики аъмолаш
доварй карда шуд.
Ва мамот ва дузах дар
кули оташ андохта шуданд.
Ин мамоти дуюм аст.
Ва хар ки дар дафтари
хаёт навишта нашудааст,
дар
кули оташ андохта шуд.
ВА осмони нав ва замини
навро дидам; зеро ки осмони
пештара ва замини
пештара гузашт, ва бахр
дигар набуд.
"Ва Худо хар ашкро аз
чашмони онхо пок хохад
кард,
ва мамот дигар нахохад
буд; ва гирья ва фиFон ва
дард дигар
нахохад буд; зеро он чи
пештар буд, гузашт".
Ва Нишинандаи тахт гуфт:
"Инак, хама чизро нав
месозам". Ва ба ман
гуфт: "Бинавис, зеро ки
ин суханон хак
асту рост".
Ва ба ман гуфт: "Ба амал
омад! Ман Алфа ва Омега,
ибтидо ва интихо хастам;
ба ташна аз чашмаи оби хаёт
муфт
хохам дод;
"Касе ки Fолиб ояд,
вориси хама чиз хохад шуд,
ва
Ман барои у Худоох хам
буд, ва у барои Ман писар
хо-
хад буд;